‘t Es gien affront
Ne posse mè reuze of mè ambras
Dad’es azu erg as ne skeit in eu glas
A vraa euj zeur bakkes angt op de grond
Mor dad es ni zu erg, neije het es gien affront
Ne cavaljè stond te pisse, heij uude laweit
Kost’eut ni geluuve, ja weg was ze pjeit
Va miseire, een druppel, laa eum neij op grond
Mor dad es ni zu erg, neije het es gien affront
Doe woeren isj Jeufkes, in Grimbergen stad
Ze moesten as zwetkes inde corteisch op stap
Van d’ itche leep ’t zwet en het zwiet van de kont
Mor dad es ni zu erg, neije het es gien affront
Eun bougee ba de kas, snuivelt op de Chaussee
Duij nen droager verdronke in druppels en beej
De pastuurs woere roezig, het volk lachtte pront
Mor dad es ni zu erg, neije het es gien affront
Den état-major sloog isch op den taptoo
Links en rechts gans duijien, en de Met deij loog too
Da ge uk ni koentch zinge, dad “es van den hond”
Mor dad es ni zu erg, neije het es gien affront
Ne saldoet van de Congo skout bincht de reveil
De skaa grat eutien van ne veeze peij
Ge stotch doe as eizel serjuis in de stront
Mor dad es ni zu erg, neije het es gien affront
Ik em gruuten deust, ik stoen weij al druug
Mor den boes stoet te sloope, achter zein tuug
Nei, ‘s mondag van posse, gien reuze in’t rond!
Neije, ‘t es niet zu erg, het es echt gien affront!